, , , ,

Italiaans herstel

Dit seizoen begint wat parallellen te vertonen met het vorige. Ook een jaar eerder mislukte het weekend in Praag. Toen vond ik mijn vorm terug in Italië en gelukkig lukte dat nu opnieuw. Het eerste toernooi verliep nog wat stroef, maar op zondag haalde ik de kwartfinale; mijn derde alweer in de afgelopen maanden.

Het toernooi werd gehouden in het Grand Hotel Bologna

Toch zijn er dit seizoen ook twee dingen nieuw. Het gaat steeds vaker voorkomen dat ik punten moet verdedigen. Mijn punten zijn echter redelijk verdeeld over verschillende toernooien, zonder echte uitschieters. Daardoor zal ik er niet snel al te veel kwijt raken. Toch is het een nieuwe soort druk en ik ben benieuwd hoe ik daarmee om zal gaan. Een positief effect is dat ik ook steeds vaker een geplaatste status heb. Dat is een situatie waar ik jaren naar uit heb gekeken, om zo hopelijk wat makkelijker de eerste rondes door te komen en meer energie over te houden als het er echt om gaat.

Het is de tweede keer dat ik afreis naar de periferie van Bologna. Het is een mooie omgeving en een prachtige locatie om te darten. Net als vorige week, ben ik op pad met Silko en Anoop. We hebben een appartementje gehuurd op een kleine 10 minuten rijden in een mooi stadje. Ook naast de baan zou het een leuk weekend worden. Voor mij is dat echter bijzaak, het gaat om de prestaties aan het bord.

Ik speel voor het eerst met nieuwe punten in mijn darts. Anoop heeft ze voor me meegenomen en er zit echt geweldige grip op. Ze zijn iets langer dan mijn vorige set, dus ik moet er even aan wennen. Mijn eerste wedstrijden gaan nog wat moeizaam, maar ik kon ze zonder kleerscheuren door. In de sheetfinale speel ik, net als twee weken eerder in Killarney, tegen Jack Vincent. In tegenstelling tot destijds, wordt het nu geen goede wedstrijd. Ik ben te veel bezig met revanche en focus me te weinig op zelf goed spelen. Ik verlies met 4-2 en dat was niet nodig geweest. Omdat ik toch een paar (5) puntjes heb verzameld, is het toch een redelijke dag.

Op zondag merk ik voor het eerst echt het voordeel van mijn plaating. Zonder enige noemenswaardige problemen wandel ik door de eerste rondes heen en win ik mijn sheet. Het enige vervelende aan het toernooi in Italië is dat ze na de sheets van de mannen alle borden vrij maken om de sheets van het vrouwentoernooi te spelen. Op dit moment moeten we dus uren wachten tot we verder kunnen. Er is hier en daar wel ruimte om in te gooien en tussendoor kunnen we een drankje doen. Na de hervatting blijkt ook mijn wedstrijd bij de laatste 32 een formaliteit en zo sta ik zonder erg al bij de laatste 16.

Uiteindelijk kom je natuurlijk een keer een goede speler tegen en dat werd de sympathieke Engelsman David Evans. Evans is sterker in het begin van de wedstrijd, maar met wat kunst- en vliegwerk houd ik mezelf in de partij. Op 2-2 kom ik er beter in en met een 13-darter zet ik mezelf voor het eerst op voorsprong. In de zesde leg breekt David me terug en zo moet een zevende leg beslissing brengen. Dit werd een zenuwslopende leg. Met de Engelsman op 79 krijg ik de kans vanaf 164. Na triple 20 en triple 18 geraakt te hebben, mis ik de bullseye nipt. Ik ben afhankelijk van missers van Evans, die direct triple 19 raakt. Ik heb geluk, want hij mist twee pijlen op dubbel 11. De 25 punten die ik nog had staan poets ik met een laatste pijl in dubbel 8 weg. Een mooie overwinning, die meteen het weekend de moeite waard maakt.

Dit keer wil ik dan ook wel eens de halve finale halen. Dat bleek tegen de Thibault Tricole een brug te ver. Van tevoren had ik mezelf een goede kans gegeven, maar hij speelt gewoon te goed. Ik mis een kansje om 2-1 voor te komen en daarna scoort hij gewoonweg te goed. De Fransman, die zich onlangs als eerste van zijn land plaatste voor het WK, wint met 5-1. Het mag de pret niet drukken.

Het weekend kreeg nog een vervelend staartje, toen onze terugvlucht geannuleerd was. Gelukkig had ik mijn laptop mee, dus kon ik een dag vanuit een airport hotel werken, maar ideaal is anders. Ik was blij toen ik dinsdagavond weer in mijn eigen bed lag.

/door
, ,

Sponsor van de maand: Prima Darts lanceert Helios Surround

Met gepaste trots kondigt Prima Darts de komst van de Helios Surround aan. Dit systeem, met gepatenteerde conische vorm, biedt geweldige LED verlichting voor uw dartbord. Daarnaast is het systeem op maat gemaakt voor verschillende merken borden. Get delighted, want de Helios Surround is NU aan te vragen in de pre sale!

Door de conische vorm is het diepte effect minimaal geworden en heeft de schrijver overzicht op het gehele bord. Bij andere systemen heerst ook de vrees met het uitgooien ‘als ik de rand maar niet raak.‘ Dat is bij dit systeem niet aan de orde. Aan de achterkant is een extra rand die achter het bord valt waardoor de bekende muurslopers zoals haakjes, metalen plaatjes of uitdraai wieltjes overbodig zijn. Een extra positief effect is dat het geluidsoverlast reduceert.
Deze surround is opgemeten door de NDB en de vernieuwde verlichtingsregels zijn aangepast voor dit systeem.

Het materiaal: Een nieuw hybride, een combinatie van piepschuim en rubber. Dus lichtgewicht en beresterk! Zacht genoeg uiteraard om te blijven functioneren als surroundring, maar hard genoeg om niet in te deuken of kapot te gaan bij een treffer van de darts!

/door
, , , , , , , , , ,

Terugblik 2016-2017

Nu de kruitdampen van een lang seizoen darts weer een beetje opgetrokken zijn, leek het me een goed moment om eens terug te blikken op de afgelopen jaargang. Want er is veel gebeurd, zowel privé als met de pijlen. Een nieuw team, een oud team dat maar niet op gang leek te komen, het intensiveren van de internationale tour, de jacht op sponsors en de geboorte van mijn zoon. De algehele teneur is absoluut positief te noemen, maar er is ook nog voldoende werk aan de winkel.

Nadat we in de DONHN vorig seizoen een punt tekort kwamen voor de titel en ook nog eens de bekerfinale verloren, waren er twee spelers die het team verlieten. Uiteindelijk werd besloten om ons team samen te voegen met De Tegenstander, met het huidige topteam als gevolg. Het team presteerde vanaf het begin goed, ook al moesten we wel even aan elkaar wennen. Toen dat eenmaal gebeurd was, konden we de voorsprong op de concurrentie steeds verder uitbouwen en ging het niveau ook steeds verder omhoog. Al snel konden alle pijlen gericht worden op de finaledagen aan het eind van het seizoen.

Bij De Taveerne in de Superleague begon het allemaal wat minder vlekkeloos. Ook hier waren de verwachtingen hooggespannen; vorig seizoen hadden we een sterke eindsprint en dit jaar was het team versterkt. Door allerlei oorzaken (waar ikzelf mede debet aan was), konden we maar zelden over een compleet team beschikken. Toen ook nog eens de een na de ander liet weten niet meer door te willen gaan en we bovendien afzakten naar de laatste plaats, hadden we op tweederde van het seizoen een wondertje nodig om degradatie te ontlopen.

Zelf had ik besloten om de internationale tour weer wat serieuzer op te pakken, om toch eens te gaan kijken hoe ver ik zou kunnen komen. Mede hierdoor moest ik de nodige Superleague wedstrijden missen. Een lastige, maar bewuste keuze. Zeker in het begin had ik vaak moeite om meerdere goede wedstrijden achter elkaar te spelen. Hierdoor bleef ik met enige regelmaat net buiten de punten (Luxemburg, Romanian Classic, Dutch Open). Op andere dagen zat het er helemaal niet in, met vroege uitschakelingen tot gevolg (Tsjechië, Romanian Open). Alleen in Jersey wist ik de laatste 16 te halen. Vreemd genoeg verliepen de koppeltoernooien vaak een stuk beter, met resultaten bij de laatste 16 (Tsjechië) en zelfs een halve finale (Roemenië). Ik wist dit seizoen van tevoren dat plaatsing voor Lakeside er nog niet in zou zitten. Daarvoor kom ik nog een beetje kwaliteit en ervaring tekort en bovendien zou ik nog niet de hele tour af kunnen gaan. Ik had echter wel verwacht wat dichter bij de toppers te zitten.

Tegelijkertijd begon de ontwikkeling van deze website en de bijbehorende Facebook-pagina, met als doel het aantrekken van sponsoren om die internationale tour te helpen bekostigen. Daarbij hoorde ook nog een strategie voor het aantrekken van die sponsoren. Wie vraag je, hoe vraag je ze, waar haal je je contacten vandaan? De tijd en energie die hierin gingen zitten heb ik van tevoren wel een beetje onderschat. Samen met Teamverband is er de site uitgekomen die u nu bezoekt. Het eindresultaat (hoewel dat eigenlijk niet het goede woord is, een site is immers altijd in beweging) mag er zijn, al zeg ik het zelf. De vele complimenten die ik heb gehad, bevestigen dat denk ik ook wel.

Ondertussen was ook duidelijk geworden dat ik in mei opnieuw vader zou worden. Deze blijde gebeurtenis zou ervoor zorgen dat ik vanaf dat moment een aantal grote toernooien zou gaan missen, dus er kon tijdelijk een streep door al te hoge internationale ambities. Omdat dat toch al niet vlekkeloos verliep, was dat eenvoudig te accepteren.

Al met al verliep het seizoen tot februari niet helemaal naar verwachting, met de goede prestaties bij De Tegenstander als uitzondering. Daar kwamen nog eens problemen met mijn materiaal bij. In november kreeg ik steeds vaker het gevoel dat pijlen alle kanten op vlogen, zeker op spannende momenten. Nu ben ik niet snel iemand die zijn materiaal de schuld geeft (hoewel, dat vind ik zelf, mensen om me heen denken daar misschien anders over…), maar nadat ik anderen er een paar keer mee liet gooien, werd me duidelijk dat er nog maar erg weinig grip op mijn pijlen zat. Dat verklaarde ook waarom het probleem zich vooral voordeed onder druk; dan gaan de handen soms toch een beetje zweten en heb je meer last van een gebrek aan grip. Half december kocht ik een nieuw setje pijlen en daarmee leek dat probleem afgedaan.

Het NK koppels was een positieve uitschieter in het najaar van 2016

Niets was minder waar. Na samen met Kevin Gijzen met de nieuwe set derde geworden te zijn op het NK voor koppels, brak er tijdens een training een punt af. Vlak onder de barrel, dus verwijderen was niet mogelijk. Ik had een half jaar geleden twee setjes punten met heerlijke grip erop besteld, maar blijkbaar gingen die niet lang mee. Nadat de eerste afbrak, braken er in de weken die volgden namelijk nog vier af. Het leidde ertoe dat ik nog twee setjes pijlen moest kopen en ondertussen de eerste twee rondes van de Saen Trophy zou spelen met twee nieuwe en een oude pijl. Hierna was de zoektocht nog niet voorbij, want ik moest weer een nieuwe goede set grippunten hebben. Ik houd mijn middelvinger op de plek waar de barrel van de pijl overgaat in de punt en wil daarom dat de grip op de punt direct onderaan de barrel al begint. Ik kon geen set vinden waarbij dat het geval was. De oplosing was uiteindelijk weinig elegant, maar zeer effectief. Ik bestelde een aantal setjes punten online en bij Prima Darts zaagden we een stuk van de punten af, om de start van de grip wat meer naar boven te plaatsen. Hierna ging ik direct een stuk beter spelen, hoewel er ook wel een beetje sprake geweest zal zijn van een placebo-effect.

Op de internationale tour begonnen zich de eerste succesjes aan te dienen. Hoewel de vorm niet goed was, haalde ik een plek bij de laatste 32 in Venray. Later kwam daar een handje vol punten in Brugge bij. Dit gecombineerd met uitstekende prestaties op de Dutch en German Open (hoewel daar weer net buiten de punten), zorgde ervoor dat ik alweer een heel stuk hoopvoller naar de toekomst kijk. Vooral de overwinning op Labanauskas in Duitsland heeft me heel veel goed gedaan. In mei werd door de geboorte van Aron de tour even stopgezet, maar vanaf augustus zet ik die weer vol goede moed voort. Hopelijk met steeds betere prestaties.

Zelfs Aron slaapt in een HybrIT outfit

 

In de superleague begonnen we plots wedstrijden te winnen. Wedstrijden die eerst stelselmatig de verkeerde kant op vielen, vielen nu een keer goed. We gingen met steeds meer vertrouwen spelen en knokten ons langzaam maar zeker de degradatiezone uit. Door vijf overwinningen op rij, eindigden we zelfs nog op de vierde plaats, met een 0-10 overwinning bij Sonny’s Darts als hoogtepunt. Als we er volgend jaar eens in slagen om goed te beginnen, kan het een mooi seizoen worden.

Tussen de slapeloze nachten door had ik wel wat tijd om serieus wat sponsors te gaan werven, met het nodige succes. Tandprotetische Praktijk Kamstra was de eerste, gevolgd door Prima Darts en mijn werkgever HybrIT. Ik ben hen natuurlijk erg dankbaar voor de steun en het vertrouwen en ben blij met de extra mogelijkheden die ik door hun bijdragen heb. De zoektocht naar geldschieters gaat onverminderd voort (sterker nog: wordt uitgebreid) en extra steun is natuurlijk van harte welkom. Intussen zijn ook de eerste Vrienden van… aangemeld en ook hen ben ik dankbaar voor hun bijdrage.

Ik rijd tegenwoordig rond met het logo van HybrIT op mijn auto

Tijdens het slot van het seizoen keek ik het meeste uit naar de finaledagen met De Tegenstander. Vlak na de geboorte van Aron was er eerst de bekerfinale van de DONHN.   Die verloren we jammerlijk van onze grote rivaal Powerdarts. In meerdere partijen tijdens die wedstrijd misten we wedstrijdpijlen en uiteindelijk werd er met 5-2 aan het kortste eind getrokken. Een hoogtepunt kwam er een hoogtepunt kwam er in de vorm van de winst van de NDB Teamcup. Daar slaagden we erin op een zware avond het onderste uit de kan te halen en de titel voor de poorten van de hel weg te slepen. Toch eindigden we met een domper: tijdens het NK kwamen we niet door de poulefase, ondanks goed spel.

Al met al kan ik terugkijken op een geslaagd seizoen. In de Superleague geldt eind goed al goed en met De Tegenstander gaan we volgend jaar opnieuw op jacht naar de titel. Op de BDO-tour wordt net niet steeds vaker net wel. Dat zal ik moeten zien uit te breiden. Dat kan, want ik zie mezelf nog altijd verbeteren. Het lukt me steeds vaker om goed spel langer vast te houden. Daarnaast slaag ik er steeds vaker in om mindere wedstrijden toch binnen te halen. Om nog verder vooruit te gaan zal ik veel moeten spelen, tegen goede tegenstanders. Ik ben al druk bezig met de planning van volgend seizoen, om te beginnen met toernooien in België en Frankrijk. Eerst ga ik even genieten van een paar vrije weekenden, maar tussendoor zal ik ook weer vaak genoeg het trainingsbord opzoeken.

/door