World Masters tv finals

De TV-fase van de One80 LStyle World Masters zou het voorlopige hoogtepunt in mijn loopbaan worden. Mijn eerste keer voor de camera’s (livestreams niet meegeteld), een moment waar ik al jaren naar uitkeek en waarvan ik zo nu en dan dacht dat het wellicht nooit zou plaatsvinden. Nu was het dan zo ver en ik heb me uitstekend staande gehouden tegen eerst Paul Harvey en een dag later Ciaran Teehan. Het avontuur strandde met de kwartfinales in zicht.

Na een dag van relatieve rust (ik had mijn laptop meegenomen en kon dus ‘gewoon’ aan het werk), die volgde op een hectische woensdag, stond vrijdag natuurlijk volledig in het teken van de voorbereiding op de wedstrijd van die avond. Ik kende mijn tegenstander niet, maar Paul Harvey is een man met een aardige staat van dienst. Hij had bovendien een stuk meer ervaring dan ik en was favoriet bij de bookmakers. Zelf was ik vooral benieuwd of het me zou lukken om mijn zenuwen en bedwang te houden en een goede indruk te maken. Met het resultaat zou ik me daarna wel bezig gaan houden.

Ik had de strijd om de bull gewonnen en mocht dus beginnen. Nadat ik even op moest warmen in de eerste leg (20 darts), kwam ik goed los. In 11 pijlen (inclusief 180 score) pak ik de tweede leg en dus de eerste set. De Engelsman is nog niet helemaal warm en ik kan hem scorend steeds voor blijven. Met name het wegzetten richting een dubbel doe ik een stuk beter in deze fase van de wedstrijd. Omdat ik weinig laat liggen bij het finishen, kan ik ook de tweede set met 2-0 winnen. Ergens ver weg in mijn achterhoofd ga ik dan aan de overwinning denken en dat kost me misschien wel de derde set. Harvey speelt inmiddels een stuk beter en straft nu juist mijn fouten af en komt terug in de wedstrijd. Aan het begin van de vierde set heeft hij echter weer een missertje, waar ik van profiteer en zodoende mag ik zelf voor de wedstrijd gaan gooien. Ik gooi bijna opnieuw een 11-darter, maar door een paar gemiste dubbels gaat hij uiteindelijk uit in 14. Mijn eerste tv-optreden is hiermee een succes geworden.

Vervolgens kwam er toch wel een beetje een gekkenhuis op gang, met twee interviews en een ongelooflijk aantal berichten van vrienden, familie, collega’s, (oud-)teamgenoten en meer. Volgens mij is het me gelukt om iedereen netjes te woord te staan. Daarna was het tijd om terug naar ons vakantiepark te gaan en zocht ik mijn bed op. De dag erna zou ik wederom in actie moeten komen, tegen de jonge Ier Ciaran Teehan.

’s Ochtends keek ik zijn wedstrijd van de dag ervoor al even terug en de jongen maakte indruk. Hij won de bull mocht de wedstrijd beginnen. De eerste set, eerlijk is eerlijk, doe ik niet echt mee. In de eerste leg mis ik een pijl op bullseye, maar veel verder kwam ik niet. Achteraf kwam het dus niet heel slecht uit dat Teeran hem begon. Ook in de tweede set stapelen de problemen zich al snel op. Teehan mist echter een paar pijlen om mij te breken en met een 146-finish gooi ik mezelf uit de problemen en in de wedstrijd. In beide legs erna gooi ik een 180-score, wat resulteerde in twee 15-darters. Zo stond ik plots op voorsprong. De derde set ging naar 1-1 en de decider van die set bleek cruciaal. Ik miste 1 dart vanaf 98 om de set te pakken en de Ier gooide 80 uit.

In de vierde set probeer ik nog om terug te komen. Ik houd mijn eigen leg en daarna mis ik een pijl op de bullseye om de set te pakken. Dat illustreert een beetje het verhaal van deze wedstrijd voor mij. Maarliefst vier keer miste een pijl op de bullseye en mede daardoor was het allemaal net niet voldoende. Teehan brak mij aan het einde van de vierde set om de winst binnen te halen. Natuurlijk ben ik teleurgesteld door de nederlaag, maar ik heb voldoende om positief op terug te kijken. De overwinningen op de vloer, mijn spel tijdens mijn eerste tv-optredens en de goede indruk die ik heb achtergelaten gaan mij hopelijk nog verder helpen.