Darts in de Spaanse zon
Aanvankelijk stond het weekend in Calella begin september niet op mijn planning. De twee toernooien in categorie Bronze stonden niet in verhouding tot de status van het Dutch Open (Platinum), dat in hetzelfde weekend gepland stond. Toen dat laatste toernooi alsnog werd afgelast, besloot ik dan toch maar naar Spanje af te reizen, om mijn campagne richting Lakeside 2022 af te trappen. Het zou een prima begin worden.

Opluchting en blijdschap na een zwaarbevochten overwinning
Nu had ik vrijdag nog de nodige privé-afspraken staan, die niet verzet konden worden. Hierdoor kon ik pas in de avond naar Barcelona vliegen, om van daaruit door te reizen. Een korte nacht en brakke ochtend waren het gevolg. Daar heb ik tijdens mijn eerste paar wedstrijden weinig last van. Tot aan de bordfinale kom ik mijn wedstrijden gemakkelijk door.

Quique bleek prima te kunnen darten
Bij de laatste 32 lag dat anders. Ik tref een Spanjaard genaamd Quique. Dit bleek een uitstekende speler, getuige ook het feit dat hij in de derde leg mocht aanleggen voor een 9-darter.
Ik speel zelf ook erg sterk en in de beslissende zevende leg trek ik aan het langste eind. Daarna is de koek echt op. Het late reizen, het hete weer en het gebrek aan eten (ik kreeg geen hap meer weg), zorgde ervoor dat ik tegen de Nederlander Erik van Rijswijk geen vuist kan maken. Ik ben na deze wedstrijd dan ook zo snel mogelijk wat rust gaan pakken, om klaar te zijn voor de volgende dag.
De zondag verloopt eigenlijk een beetje hetzelfde als de zaterdag; de eerste rondes worden eenvoudig gewonnen en ditmaal krijg ik het pas bij de laatste 16 echt lastig. Tegen de Nederlander Ricardo Ham kom ik in de eerste paar legs goed weg en neem ik een 3-0 voorsprong. Hij komt echter terug en op 3-3 lijkt het de verkeerde kant op te vallen. Met een laatste inspanning weet ik 158 terug te brengen tot 24, waarna Ham een pijl op de bullseye mist. 24 gaat uit en zo plaats ik me voor de kwartfinale.
Daarin speel ik tegen de winnaar van de dag ervoor en de als vierde geplaatste (ik ben zelf als vijfde ingeschaald) Andy Baetens. De Belg speelde werkelijk fantastisch en daar was dan ook niets tegenin te brengen. Hoewel ik zelf ook weinig verkeerd doe (ik mis in mijn eigen legs beide keren een pijl voor een 15 darter), ga ik er met 4-0 vanaf. Baetens zou ook vandaag het toernooi uiteindelijk winnen.
Het weekend levert me uiteindelijk 17 punten op voor de ranking, waarmee ik virtueel op een Lakeside-plek terechtkom. Om dat vast te houden, zijn er nog wel wat meer goede resultaten nodig, met name op de Gold-toernooien. Op naar Selsey!





